کهکشانی خیلی دور خیلی نزدیک
در دل کیهان زیبایی‌های زیادی نهفته است که چشم انسان قادر که دیدن آن‌ها نیست البته به کمک تلسکوپ‌های فضایی ثبت برخی از این تصاویر امکان‌پذیر می‌شود. این نمایی حیرت‌انگیز از دو کهکشان خفته درصورت‌فلکی قنطورس از این دست تصاویر به شمار می‌رود.
در این تصویر کهکشان NGC 5011B و NGC 5011C که دوربین پیمایشی پیشرفته‌ی تلسکوپ فضایی هابل متعلق به ناسا/اِسا با استفاده از فیلترهای مرئی و فروسرخ ثبت شده است، در پس‌‌زمینه‌ی پرستاره‌ی آسمان چشم‌نوازی می‌کنند. البته تا به امروز ماهیت این کهکشان‌ها برای دانشمندان معماگونه بود. کهکشان NGC 5011B در راست یک کهکشان مارپیچی و متعلق به خوشه‌ی کهکشانی قنطورس است که در فاصله‌ی ۱۵۶ میلیون سال نوری زمین قرار دارد. اما کهکشان مایل به آبی در مرکز تصویر که پیش از این عضوی از همین خوشه محسوب می‌شد جرمی عجیب و کم‌نور که در واقع کهکشان کوتوله‌ای هم اندازه‌ی کهکشان‌های مارپیچی NGC 5011B است. اما نکته‌ای که دانشمندان را شگفت‌زده کرده است در ظاهر NGC 5011C نهفته است؛ اگر این دو کهکشان در فاصله‌ی تقریباً یکسانی از زمین قرار دارند انتظار می‌رود نشانه‌هایی از برهم‌کنش این دو کهکشان بین‌شان دیده شود ولی هیچ اثری دیده نمی‌شود. چطور چنین چیزی ممکن است!
اخترشناسان برای حل این مساله سرعت این دو کهکشان را محاسبه کردند و دریافتند که NGC 5011C نسبت که راه شیری با سرعت کُندتری در حال دور شدن است و حرکت این کهکشان با حرکت گروه قنطورس آ در فاصله‌ی ۱۳ میلیون سال نوری سازگارتر است. بنابراین NGC 5011C با اندازه‌ای معادل ۱۰ میلیون برابر جرم خورشید می‌بایست کهکشان کوتوله‌ای در همایسگی ما باشد تا عضوی از خوشه‌ی قنطورس که سال‌ها این‌گونه تصور می‌شد.
