کمربند سیارکی نسرواقع

داده‌های به دست آمده از تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا و تلسکوپ فضایی هرشل متعلق به آژانس فضایی اروپا  نشان می‌دهد پیرامون ستاره‌‌ی پُر نور آسمان شمالی، نسر واقع، چیزی وجود دارد که به نظر می‌رسد کمربند سیارکی بسیار بزرگ باشد.

به نقل از ناسا کشف کمربندی از خرده سیارک‌ها پیرامون نسرواقع، دانشمندان را به یاد شباهت این ستاره با ستاره‌ی فم‌الحوت (دهان ماهی) انداخت. داده‌های به دست آمده از هر دو ستاره وجود کمربند داخلی گرم و کمربند خارجی سرد که فضای خالی آن‌‌ها را از هم جدا کرده است، را تایید می‌کند. این چیدمان شبیه کمربند سیارکی و کمربند کایپر در منظومه‌ی شمسی خودمان است.

چه چیزی فضا خالی کمربندهای گرم و سرد نسرواقع و فم‌الحوت را حفظ کرده است؟ نتایج وجود چند سیاره را پیشنهاد می‌کند. کمربند سیارکی منظومه‌ی شمسی ما که بین مریخ و مشتری قرار دارد با گرانش سیارات خاکی و سیارات غول حفظ شده است.

نسرواقع و فم‌الحوت از جنبه‌های دیگری نیز به هم شبیه‌اند. هر دو ستاره دوبرابر اندازه‌ی خورشید هستند و  در نور مرئی داغ‌تر و آبی‌تر به نظر می‌رسد. همچنین هر دو آن‌ها به ما نزدیک‌اند؛ در فاصله‌ی ۲۵ سال نوری از زمین قرار دارند. به نظر می‌رسد سنِّ هر دو آن‌ها حدود ۴۰۰ میلیون سال باشد البته شاید سِّن نسرواقع به ۶۰۰ میلیون سال نزدیک‌تر باشد. فم‌الحوت فقط یک نامزد سیاره‌ای برای گردش به دورش دارد «فم‌الحوت ب» که در لبه‌ی داخلی این کمربند قرار دارد.

امتیاز تصویر: NASA/JPL-Caltech – تصویر بزرگ‌تر را اینجا ببینید.

تلسکوپ‌های فضایی هرشل و اسپیتزر با بررسی طیف فروسرخی که از غبار سرد و گرم نوارهای مجزایی از این دو ستاره ساطع شده بود دریافتند که کمربند سیارکی جدیدی  پیرامون نسرواقع کشف کردند؛ در نتیجه وجود این کمربندها پیرامون هر دو ستاره تایید شد. در واقع وجود دنباله‌دارها و برخوردهایی که بین قطعات سنگی در این نوارها رخ می‌دهد غبار را در این نوارها احیا می‌کند. البته کمربندهای داخلی این منظومه‌ها در نور مرئی دیده نمی‌شوند چون  در نور خیره‌کننده‌ی این ستاره‌ها گم شده‌اند.

هر دو کمربند داخلی و خارجی این دو ستاره مواد بیشتری نسبت به مواد کمربندهای سیارکی و کایپر در منظومه‌ی شمسی دارند. علت آن‌را می‌توان از دو جنبه بررسی کرد: این منظومه‌های ستاره‌ای خیلی جوان‌تر از منظومه‌ی ما هستند. همچنین به نظر می‌رسد این منظومه‌ها از ابر گاز و غباری بسیار پُرجرم‌تری نسبت به منظومه‌ی شمسی ما به وجود آمده باشند.

اگر فضای خالی بین کمربندهای داخلی و خارجی نسرواقع و فم الحوت را با فاصله‌ی میان کمربندهای سیارکی و کایپرِ مقایسه کنیم می‌بینیم نسبت این فاصله ۱ به ۱۰ است ، یعنی کمربند خارجی نسبت به ستاره‌ی میزبانش ۱۰ برابرِ دورتر از کمربند داخلی آن است. پس احتمالاً چند سیاره به اندازه‌ی مشتری یا کوچک‌تر از آن این فضای خالی را به وجود آورده است.

اخترشناسان معتقد‌اند که نسل جدید تکنولوژی آینده مثل تلسکوپ فضایی جیمز وب بتواند این سیاره‌ها را برای بشر آشکار کنند.

Read more http://canot.ir/?p=5853